يوسف مي دانست که تمام درها بسته اند ؛ اما بخاطر خدا و تنها به اميد او ،. به سوي درهاي بسته دويد و تمام درهاي بسته برايش باز شد ... اگر تمام درهاي دنيا هم به رويت بسته شدند ؛ تو هم بخاطر خدا و با اعتماد به او ، به سوي درهاي بسته بدو ، چون : خــداي تــو و يوســف يکـيــسـت ... به وبلاگ درخت امید خوش اومدید لحظات خوشی را برای شما آرزو مندم

رمضان

دو شنبه 25 خرداد 1394
21:22
مصطفی


سهراب

دو شنبه 25 خرداد 1394
21:20
مصطفی

نه تو می مانی ونه اندوه

ونه هیچ یک از مردم این آبادی...


به حباب نگران لب یک رود قسم


وبه کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد.


آن چنان که فقط خاطره ای خواهد ماند


لحظه ها عریان اند


به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز


سهراب سپهری


گذشته

دو شنبه 25 خرداد 1394
21:19
مصطفی

می دونی چرا شیشه ی جلوی ماشین انقدر بزرگه ولی آینه عقب انقدر کوچیکه؟

چون گذشته به اندازه آینده اهمیت نداره. بنابراین همیشه به جلو نگاه کن و ادامه بده.


جمعه 22 خرداد 1394
21:20
مصطفی

زندگی مثل دوچرخه سواریه

برای حفظ تعادل باید حرکت کنید

(روزی جدیدی را برایتان آرزومندم)